.png)
مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت اعلام کرد:
عوامل اجتماعی چگونه خطر دیابت را افزایش می‌دهند؟
پژوهش های مختلف نشان می دهد که عوامل فردی تنها بخشی از داستان اند و عوامل اجتماعی، اقتصادی و محیطی نقشی تعیین کننده در بروز و کنترل این بیماری ایفا می کنند.یافته های پژوهشی در این حوزه تأکید دارند که وضعیت اقتصادی خانوار، سطح تحصیلات، امنیت غذایی، محل زندگی، دسترسی به خدمات درمانی و حتی کیفیت محیط شهری از مهم ترین تعیین کننده های دیابت نوع دو هستند.
دیابت نوع دو، که امروز یکی از مهم‌ترین چالش‌های سلامت عمومی جهان شناخته می‌شود، با سرعتی نگران‌کننده در حال افزایش است و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی گسترده‌ای بر جامعه تحمیل می‌کند. پژوهش های مختلف نشان می‌دهد که عوامل فردی تنها بخشی از داستان‌اند و عوامل اجتماعی، اقتصادی و محیطی نقشی تعیین‌کننده در بروز و کنترل این بیماری ایفا می‌کنند.یافته های پژوهشی در این حوزه تأکید دارند که وضعیت اقتصادی خانوار، سطح تحصیلات، امنیت غذایی، محل زندگی، دسترسی به خدمات درمانی و حتی کیفیت محیط شهری از مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های دیابت نوع دو هستند. در کشورهایی با درآمد بالا، چالش‌های اصلی بیشتر به سبک زندگی کم‌تحرک و چاقی مرتبط است؛ در حالی که در کشورهای در حال توسعه، فقر ساختاری، دسترسی محدود به مراقبت‌ها، ناامنی غذایی و روند سریع شهرنشینی نقش پررنگ‌تری دارند.در این کشورها، نابرابری‌های اجتماعی موجب می‌شود گروه‌های کم‌درآمد دیرتر تشخیص بگیرند، درمان کمتری دریافت کنند و با پیامدهای شدیدتری روبه‌رو شوند. همچنین تفاوت‌های منطقه‌ای (به‌ویژه فاصله میان مناطق شهری و روستایی) بر روند بیماری اثر می‌گذارد و گروه‌های زنان، سالمندان و افراد با تحصیلات پایین بیشترین آسیب‌پذیری را دارند.
پیشنهادات برآمده بر اساس نتایج پژوهش های مختلف تأکید دارندکه برای کنترل دیابت در کشورهایی مانند ایران، سیاست‌ها باید فراتر از نظام درمانی رفته و به حوزه‌های اجتماعی و شهری نیز گسترش یابد. سیاست‌های پیشنهادی شامل تقویت مراقبت اولیه، ایجاد پوشش‌های حمایتی برای اقشار کم‌درآمد، بهبود دسترسی به غذای سالم از طریق اصلاحات اقتصادی، توسعه محیط‌های شهری حامی فعالیت بدنی و ادغام شاخص‌های اجتماعی در نظام پایش سلامت است. به گفته متخصصان، اجرای چنین رویکردی می‌تواند مسیر کشور را در کاهش بار دیابت تغییر دهد.
نظر دهید